Nasz organizm do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy chorujemy, czy jesteśmy zdrowi. W pierwszym przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest niezwykle ważne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny skupiająca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Źródeł medycyny ortomolekularnej powinniśmy szukać w pracach doktora Linusa Paulinga – dwukrotnego laureata Nagrody Nobla. Na podstawie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się stężenie kluczowych dla jego funkcjonowania substancji. Według Paulinga, by wrócić do pełni zdrowia pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna skupia się na badaniu interakcji między cząsteczkami poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także sposobie ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – najważniejsze substancje
Które jednak substancje są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej podstawowe? Przede wszystkim te, które mają kluczowe znaczenie dla właściwego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim witaminy, minerały, pierwiastki śladowe, zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, złożone węglowodany, aminokwasy, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.
